Στον απόηχο της «25ης
Μαρτίου»
Σήμερα το
μεσημέρι, ως σκάλιζα παλιά κιτρινισμένα φύλλα - συνήθεια αγαπημένη χρόνια τώρα –
με τάραξε ο πληθωρικός βόμβος πολεμικών αεροπλάνων. Βγήκα να καμαρώσω τους αετούς,
μα βρήκα μπόδιο τα σύννεφα. Κοίταξα κατά Όλυμπο μεριά και είδα την αντάρα να
σκεπάζει τις κορφές και να παλεύει με τον Ήλιο, που είχε βαλθεί να ημερέψει το
μυθικό βουνό.
Ξαναγύρισα στα χαρτιά μου. Κι έπεσα πάνω σ’
ένα πεζοτράγουδο, που δημοσιεύτηκε στον «Ελεύθερο Λόγο» της Μυτιλήνης το 1916,
γραμμένο από το Στρατή Μυριβήλη.
Και,
σκέφτηκα να μεταφέρω στο διαδίκτυο το τελευταίο κομμάτι για τους χαρούμενους νεκρούς, που έπεσαν για τη
λευτεριά του Νησιού μου.
Όσοι «πιστοί»,
διαβάστε το, σπονδή (και) στο χτεσινόν εορτασμό.
