«Eλλάς εν καμίνω»

Εμείς οι ….ακραίοι και πατριδοκάπηλοι

        Ώστε έτσι, λοιπόν. Έτσι χαρακτηρίστηκαν όσοι έδωσαν το «παρόν» της Ελλάδας στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Και χαρακτηρίστηκαν  τόσο από τα επίσημα (λέμε τώρα) χείλη αρμόδιων  κυβερνώντων, όσο και από τον εσμό  εθελοτυφλούντων  μικρανθρώπων, που εκτρέφονται στις παρυφές της εξουσίας. Με το δικό τους μέτρημα κιόλας, τους βρήκαν …λίγους, κι ας ήταν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.

            Αφήνω ωστόσο κατά μέρος το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος που συντάραξε όλους τους «ρεαλιστές». Εκείνους δηλ. που ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν το όνομα της Μακεδονίας, μιας και οι γείτονες μάς κάνουν τη χάρη να αλλάξουν  το όνομα ενός δρόμου και ενός αεροδρομίου(!).  Εκείνους που εκτελώντας, προφανώς, εντολές συμμάχων(!), δανειστών, πατρώνων  και λοιπών άσπονδων φίλων, της Εσπερίας,  προσπαθούν να μας πείσουν ότι τώρα είναι ευκαιρία να πουλήσουμε. Βλέπε και τη σπουδή με την οποία  ο Αμερικανός πρέσβης κάλεσε τον επικεφαλής της Ν.Δ. στο γραφείο του και του κούνησε το δάχτυλο.

            Επανέρχομαι όμως στους χαρακτηρισμούς. Τέτοιοι χαρακτηρισμοί, όταν εκστομίζονται από αγράμματους, αγεωγράφητους και ανιστόρητους, είναι σίγουρα τιμή για τους χαρακτηριζόμενους.

Γιατί κύριοι, αρχαιοκάπηλος  δεν είναι εκείνος που υπερασπίζεται την πατρίδα, αλλά αυτός που καπηλεύεται, που πουλά την πατρίδα. Ψάξτε στα πεπραγμένα σας  και θα βρείτε τέτοιους στον καθρέφτη σας.

Εσείς δεν υποθηκεύσατε με τα μνημόνια σας για 100 χρόνια την πατρίδα; Εσείς δεν ξεπουλήσατε, και συνεχίζετε να ξεπουλάτε, την περιουσία της Ελλάδας  στα γεράκια των Βρυξελλών; Εσείς  με τις πολιτικές σας δε διώχνετε τον ανθό της Ελλάδας στην αλλοδαπή; Εσείς δεν φτωχοποιείτε  εδώ και χρόνια τους Έλληνες, υπείκοντες  στα κελεύσματα ανάλγητων τοκογλύφων;

Αλλά και αγεωγράφητοι δείχνετε, και ανιστόρητοι, όταν είστε πρόθυμοι να βλέπετε άνω ή βόρεια Μακεδονία  με την ιστορική σας γνώση να φαίνεται ότι αρχίζει από το 1945 και μετά.

Ναι, ήμουν κι εγώ ο …πατριδοκάπηλος εκεί.

Και ξέρετε γιατί; Γιατί αν δεν πήγαινα θα έτριζαν τα κόκαλα του πατέρα μου, που έχυσε αίμα στη Μικρασία. Γιατί, ως δάσκαλος δίδαξα στους μαθητές μου, τις πατροπαράδοτες αξίες που μας άφησαν οι πατέρες. Γιατί ακόμα, θα ντρεπόμουνα να δω στα μάτια τους μαθητές μου, εκείνους που ριγούσαμε μαζί  τότε, που τους δίδασκα  τον  Όρκο των Φιλικών ή τον «Εκδικητή» του Καρκαβίτσα….

Ας είναι. Είμαι ανυπόμονος να δω, αν ο λαός που θα κατακλύσει την ιστορική πλατεία της Αθήνας την Κυριακή θα είναι πάλι … λίγοι, ακραίοι και πατριδοκάπηλοι. 

«Ελλάς εν καμίνω»

Πάλιν οι Ηρωδιάδες μαίνονται

        Πάλι ζητούν επί πίνακι την κεφαλή της Ελλάδας. Γιατί η Μακεδονία είναι η κεφαλή του πολύπαθου τόπου μας.

Αφού κατάφεραν με τις μεθοδεύσεις  και τις οικονομικές τους αλχημείες, μέσα σε οχτώ χρόνια, να χρεοκοπήσουν την Ελλάδα, να εξαθλιώσουν τη χώρα, να υποθηκεύσουν για δεκαετίες τον πλούτο της και να φτωχοποιήσουν τον  ελληνικό λαό,  φαίνεται ότι ήρθε η ώρα, χάρη και στους εδώ υποτακτικούς τους, να βάλουν χέρι και στην εδαφική ακεραιότητα  της πατρίδας μας.

Γιατί οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία του τεχνητού μορφώματος-κράτους των Σκοπίων, (σημειώστε ότι, συγκροτήθηκε με βάση σχέδιο και προτάσεις της Γερμανίας, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ),ονομασία που θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία», θα είναι μια μόνιμη απειλή της εθνικής μας ακεραιότητας. Τα erga omnes  και τα λοιπά Πάνω Κάτω φληναφήματα των πρόθυμων πολιτικών, είναι στάχτη στα μάτια του λαού, είναι το χρύσωμα στο χάπι.

Η ξαφνική πρεμούρα που έπιασε την κυβέρνηση, να λύσει (και) το Σκοπιανό, δεν εξηγείται αλλιώς, ειμή από τις ασφυκτικές πιέσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.  Έτσι μας στέλνουν γι ακόμα μια φορά τον Νίμιτς, που είναι και μέλος του διοικητικού συμβουλίου κέντρου που χρηματοδοτείται από Οπεν σοσαιτι φαν – Μακεδόνιαν του κ. Σόρρος με έδρα τη Θεσσαλονίκη και το οποίο χρηματοδοτείται από τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης ο οποίος κάλεσε τον κ. Ζάεφ προσφάτως, όπως αποκαλύπτει ο γεωπολιτικός αναλυτής, καθηγητής κ. Ι.Μάζης.
            Έτσι, βγήκε και ο Τσίπρας και είπε ότι το πρόβλημα έχει βαλτώσει εδώ και χρόνια «και οι χαμένοι είμαστε εμείς». Δε μας εξήγησε τουλάχιστον, γιατί είμαστε οι … χαμένοι. Αλλά είπε κι ένα άλλο έξυπνο, ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων πρέπει να αποποιηθεί ότι είναι η μοναδική κληρονόμος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Δηλ. είναι κληρονόμος, αλλά όχι….μοναδική. Κάτι να πάρουμε κι εμείς.

Το θέμα βέβαια είναι πολύ πιο σοβαρό από μια μοιρασιά κληρονομιάς.  Από κοντά ωστόσο και η Ν.Δ.  φαίνεται πρόσφορη να συμφωνήσει σε γεωγραφική χρήση του ονόματος, φωνάζοντας ωστόσο με στεντόρεια φωνή ότι η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική. «Σφάξε με πασά μου, να αγιάσω» δηλ. Γιατί, άμα τους ρωτήσεις, αν τελικά θα ψηφίσουν τη σύνθετη ονομασία, άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε.

Τότε, την ώρα της ψήφου, όπως είπε και ο Καράογλου, επιφανές στέλεχος του κόμματος, «πρέπει να είμαστε ρεαλιστές»!!! Μπράβο του!!

Κάποιος πρέπει να του θυμίσει, ότι ετούτος ο λαός έζησε στα δύσκολα υπηρετώντας μια πλειάδα αξιών, και μ’ αυτές τις αξίες έγραψε την ιστορία του. Αν έβαζε μπροστά το ρεαλισμό αυτού του κυρίου, ούτε «Μολών λαβέ» θα κραύγαζε, ούτε «Το δε την Πόλιν σοι δούναι…» θα έλεγε, ούτε το 21 θα έκανε, ούτε το ΟΧΙ στο φασισμό θα βροντοφώναζε.

Πρέπει να θυμίσουμε τελικά και σ΄ αυτόν  και σ’ όσους  κουλαντρίζουν τέτοιες ρεαλιστικές λογικές, τα λόγια του Καβάφη, πως έρχεται μια μέρα σε κάποιους που πρέπει να πουν  το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι…

Κι αν αυτοί οι κάποιοι συμβαίνει να αποφασίζουν για την τύχη μιας Ελλάδας, τόσο το…χειρότερο γι αυτούς. Πάντως

Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,

Όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει

Εκείνο το όχι – το σωστό- εις όλην την ζωή του.

Γι αυτό και σύσσωμος ο λαός πρέπει να δώσει το παρόν του, δηλ. το ΟΧΙ του, στο συλλαλητήριο της Κυριακής..