Aγαπητέ
μου ξάδερφε ΘΩΜΑ,
χαράς
την υπομονή σου και χαράς το κέφι σου! Να σου ξεκαθαρίσω από την αρχή,
ότι δεν με εντυπωσίασε στη ζωή μου, όση έμαθα, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ!
Μου άρεσε
μόνο, ως τέχνη του συμβολισμού και ως δίοδος για την ΠΟΙΗΣΗ, αφού ο
Μπάρμπα Όμηρος κυριολεκτικά «κέντησε» πάνω σε αυτή όπως και
οι άλλοι ποιητές και οι τραγικοί, ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΟΙ, Όχι οι σοφοί,
όχι οι σοφιστές, όχι οι Ιστορικοί!
Το ίδιον
του ανθρώπου από αιώνων, να φτιάχνει παραμύθια για να βάζει σε
φανταστικά όντα τα δικά του πάθη ή επιθυμίες, ή φαντασιώσεις, είναι
γνωστό, όπως γνωστή είναι και η σαφέστατη τάση να ξέρει πόσο μικρός είναι
μπροστά στις δυνάμεις που επικυριαρχούν επ’ αυτού με μια διαφορά: Για να
κατανοήσει αυτή τη δύναμη στο σύνολό της, την κατέβαζε στα μέτρα του και στις
αδυναμίες του.
Και βέβαια
δεν πίστεψα ποτέ, ούτε καν ως μύθος μου αρέσει, την πτώση της ΕΛΛΗΣ στα στενά
και εξ αυτού ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΣ και το πέρασμα του βοδιού από το άλλο στενό, εξ’ ού
και ΒΟΣΠΟΡΟΣ!
Και βέβαια
μάθαμε, την ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ του πρώτου εκ των δώδεκα, του ΔΙΟΣ και την πολυγαμία
αυτού, που θα λέγαμε σήμερα έτσι απλά, «δεν άφησε θηλυκό για
θηλυκό να μη ΕΜΙΓΗ, να μη έσμιξε … φιλικά , σήμερα θα λέγαμε να
μη «έκανε έρωτα» ο… μπαγάσας!
Το βιβλίο
σου είναι μια τέλεια κοπιώδης δουλειά και σου λέγω ότι δεν είχα τόση γνώση
για τα… νάζια, τις ζήλιες, τα ξενοκοιτάγματα των ΘΕΩΝ και δεν είμαι
πεπεισμένος, αν και τους είχαν 12 , καθένα για το… Υπουργείο του, οι αρχαίοι
ημών πρόγονοι, ότι όλο αυτό το … τιμ ήταν ΘΡΗΣΚΕΙΑ! Οι δε θυσίες και οι
πομπές και τα ΜΥΣΤΗΡΙΑ , για μένα, ήταν προς… τέρψιν αυτών των ιδίων.
Τους
βόλευε να είναι δυνάμεις υπέρ όντα, να πετά η Ήρα με τις κλωτσιές τον Ήφαιστο
από τη ΣΑΜΟ κι αυτός να … προσγειώνεται ανώμαλα στη ΛΗΜΝΟ!
Τι ωραίο
και… παραμυθένιο είναι το άλλο; «… βγήκε λοιπόν η Ήρα περίπατο μόνη της,
φαίνεται ότι ήταν και ρομαντική και απόμακρη και πορευομένην μόνην
αφικέσθαι προς το όρος και καθέζεσθαι εις αυτό. Βέβαια ο Δίας, ο
κοκκυξ ήταν εκεί γύρω και μόλις την είδεπου στρογγυλοκάθισε, πέταξε
και καθεσθήναι επί τα γόνατα αυτής πεφρικότα και ριγώντα υπό του χειμώνος!
Ω! ΗΡΑ
ήταν ψυχή ευαίσθητη και γεμάτη με λεπτά αισθήματα και βλέποντας το… πουλάκι
να τρέμει από το κρύο «οικτείραι και περιβαλείν το αμπεχώνι.»
Και λέγω
τώρα εγώ:
Και να ο
κούκος γίνεται ΖΕΥΣ και θέλει να μπει ως το τέλος των κάτω άκρων της
ΗΡΑΣ, αλλά αυτή δεν του κάθεται γιατί σεβόταν τη μάνα της ως που τον
ανάγκασε να την κάνει επίσημη γυναίκα του.
Και πώς
την έκανε , ξάδερφε, τι; Έγινε «μονογαμικός ο ΔΙΑΣ;».
Ποθητή η
πολυγαμία από τους ποιητές και οι παραμυθάδες !Σωματείο έκαναν με
τον ΔΙΑ προστάτη!
Λοιπόν!
Πολλά «μπράβο» σου πρέπουν πρώτα για την έρευνα όλων αυτών των
«συμπλεγμάτων Θεών τε και θνητών».
Μα πιο
πολύ μου άρεσε ο κατά παράγραφο, σχολιασμός σου με ένα χιούμορ τόσο
λεπτό και τόσο βαθύ!
Αν
έπαιρνες σοβαρά όλο αυτό το … μπέρδεμα των «θεϊκων» μπουτιών, που οι αρχαίοι
Έλληνες ως τόμο σεναρίων πλασάρισαν, δεν θα μου άρεσε το βιβλίο
σου!
Η… πλάκα
που κάνεις έχει πολύ ενδιαφέρον! « ΕΜΙΓΗΣ (το σημερινό ΕΣΜΙΞΕΣ) εν
φιλότητι, με… πλάκα!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου