Olympos Voice -ΕΔΩ ΚΑΤΕΡΙΝΗ: Τσάι (βλέπε Ερτογάν) και συμπάθεια (βλέπε Δένδια...

Olympos Voice -ΕΔΩ ΚΑΤΕΡΙΝΗ: Τσάι (βλέπε Ερτογάν) και συμπάθεια (βλέπε Δένδια...: Όπου τσάι, βλέπε τον ντεμέκ σουλτάνο Ερτογάν που, καβάλα σ’ ένα … λεωφορείο μοιράζει φακελάκια με τσάι στους Τούρκους, σκορπώντας τα και πρ...

Η Ελλάδα των ‘’Πουαρώ’’...

Η Ελλάδα των ‘’Πουαρώ’’...

Πάνε σαράντα και πλέον ημέρες που η Ελλάδα ζει στο ρυθμό του ειδεχθούς εγκλήματος στα Γλυκά Νερά. Ένας θεός ξέρει πόσο θα τραβήξει ακόμα αυτή η πανελλήνια ομαδική (πλην και μαζοχική;) παράκρουση, να ξημεροβραδιαζόμαστε με τις λεπτομέρειες της αποτρόπαιης πράξης, που σκόρπισε πόνο σε δύο οικογένειες και στέρησε από ένα μωρό - παιδί, τη μάνα και τον…. πατέρα.

Φτάσαμε δηλονότι στο σημείο να ασχολούμαστε νυχθημερόν με τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του φονικού και να ακούμε με περισσή προσοχή τον πάσα ένα ‘’ειδικό’’ που, καλεσμένος ή απρόσκλητος, βγαίνει στο γυαλί για να μας διαφωτίσει. Είναι μάλιστα τόσον ελκυστικό το θέμα και το θέαμα, ώστε να αφήνουμε κατά μέρος άλλα σοβαρά, που ταλανίζουν και ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία όπως είναι το εργασιακό νομοσχέδιο και η πανδημία. Υποψιάζομαι πως ετοιμάζουν πλερέζες και μαύρον ρουχισμόν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές αλλά και, κυρίως, οι μεγάλες προσωπικότητες του σερβάιβορ και των άλλων τηλεοπτικών (υπο)προϊόντων υψηλής αισθητικής που μας σερβίρει η τηλοψία, όπου συμπρωταγωνιστεί η λάσπη, κυριολεκτικά, στέλνοντας πολλαπλά πολιτιστικά και ηθικά μηνύματα (όρα και Άγριες μέλισσες).

Λοιπόν, οι απανταχού δημοσιολογούντες, με πρωταγωνιστές, εννοείται, μεγάλα ονόματα της σοβαρής ή ασόβαρης δημοσιογραφίας και, βεβαίως βεβαίως, όλες οι τηλεπερσόνες που ειδικεύονται στο ξεκατίνιασμα προσώπων και καταστάσεων και που με άφατη ευχαρίστηση ρίχνονται στην εξιχνίαση κάθε φορά εγκληματικών ενεργειών με ανακριτικόν ύφος πολλών καρατίων, μας έκαναν όλους ειδικούς περί τα εγκλήματα και την εξεύρεση των ενόχων. Έτσι, όταν η αστυνομία έκανε τελικά, γι‘ ακόμα μια φορά, σωστά τη δουλειά της, οι μισοί Έλληνες είπαν ‘’εγώ το είχα πει’’ και οι άλλοι μισοί ’’εγώ το είχα καταλάβει’’. Άσε που μερικοί από τους πιο ειδικούς βγήκαν να πουν και τον… καλό τους λόγο, ότι άργησε πολύ η αστυνομία να πιάσει τον ένοχο.

‘’Πουαρώ και ‘’Μαιγκρέ’’ γέμισε η Ελλάδα και μην τολμήσει πια κανένας επίδοξος εγκληματίας να κουνηθεί. Τα κανάλια γέμισαν από ειδικούς κυνηγούς εγκληματιών, που βέβαια, το αστυνομικόν τους δαιμόνιον ελλοχεύει για να ξεμπροστιάσει ανά πάσα στιγμή τους ‘’κακούς’’. Τελικά μοιάζουμε - βάζω κι εμένα - με τον παλιό εκείνον ταξιδευτή που επειδή πήγε στην Πόλη μια φορά, νόμισε ότι κατείχε πλέον όλα τα μυστικά της Ανατολής.

Βάζω και εμένα μαζί, γιατί έχοντας διαβάσει καμιά δεκαριά αστυνομικά μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι και έχοντας δει άλλες τόσες ταινίες με τον Σέρλοκ Χολμς, βάλε και πολλά τεύχη των περιοδικών ‘’Μάσκα’’ και ‘’Μυστήριο’’ που διαβάζαμε τότε κρυφά από χέρι σε χέρι, ήταν επόμενο να…. μυριστώ αμέσως τον ένοχο. Και διά του λόγου το αληθές, επικαλούμαι τη μαρτυρία του φίλου Πάνου, που του το εκμυστηρεύτηκα προ καιρού στο πάρκο της Κατερίνης κατά τον εβδομαδιαίο περίπατό μας.

Υ.Γ. Να προσθέσω ότι εκείνη, τη μακρινή πια, όμορφη εποχή των παιδικών και εφηβικών χρόνων, την επιμόρφωση (!) επί του αντικειμένου την κάναμε στο θερινό σινεμά ‘’ΝΙΚΗ’’ στη Μυτιλήνη, βλέποντας τις ταινίες του Λέμυ Κώσιον με τον Έντυ Κωνσταντίν.

 

ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΜΑΣ

 Αναδημοσιεύω το τελευταίο ''προϊόν '' του φίλου εκλεκτού Λέσβιου σατιρικού ποιητή  Ευάγγελου Χατζημανώλη

 ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!
***

Τέρπανδρε, Αλκαίε, Πιττακέ, Θεόφραστε, Αρίων
Τυρταίε, Ποτάμων, Κράτιππε, Αγήνωρ και Κηπίων,
ομού και Φάων και Σαπφώ, Ήρινα, Δαμοφίλη,
Κλεοβουλίνη και Γοργώ, Ευνίκη και Παμφίλη,
όσοι προγόνων απ’ αρχής τον τόπον εδοξάσατε,
«ουαί» ημίν, «βαβαί» «παπαί», αδίκως εκοπιάσατε!
«Εγέρθητε νυν εκ νεκρών / πάντες εν τοις μνημείοις /
εξέλθετε εις τας οδούς, // εν πάσι τοις σημείοις, //
χωρίων τε και πόλεων, // αγρών τε και λιμένων, //
των αλλοτρίων ήγγικεν // αιών λυμαινομένων.//
Εγέρθητε και ίδετε, // Λεσβίων…κωλοσφύξεις, //
εις τας επάλξεις σπεύσατε // εμπρός δια καταλήψεις. //
μετά ροπάλων και δαυλών, // τόξων και ακοντίων, //
νυν υπέρ πάντων ο αγών… // κατά των εναντίων!»
Η Λέσβος σβήνει, χάνεται, καίγεται και χτυπιέται
ο κόσμος της ξεσπάθωσε, άλλο πια δεν κρατιέται.
Πλανήτη ανθρωποειδή τέρατα την στοχεύσανε
εδώ και χρόνια τον αισχρό σκοπό τους μεθοδεύσανε.
Στης Νέας τώρα του χαμού της Τάξης των Πραγμάτων
βορά η νήσος γίνεται της γης των καθαρμάτων.
Ωσαύτως όμως έχομεν και Μηκυάδων σύμπτωμα
των συμφερόντων γίνεται της μάσας το… κιγκλίδωμα.
Τινες υπέρ, τινες κατά, τινες στ’ απάνω-κάτω,
εμπλέξαμεν τα μπούτια μας όπως και εις τον βάτο.
Ως λέγεται επικρατεί σχέδιον… μηταράκειον
και ευρωπαίων δε σαφώς εις το χαρτοφυλάκιον
ίνα η Λέσβος καταστεί, ουχί πια των λεσβίων
αλλά η νήσος δυστυχών, πεινώντων αλλοτρίων
προσέτι καταφύγιον πολλών κατατρεγμένων
ως και λημέριον κακών, στυγνών σεσημασμένων.
Εγέρθητε ω πρόγονοι λοιπόν στο τάκα-τάκα
γιατί σε λίγο θα’χουμε εδώ μεγάλη πλάκα…
Μας τά’χουν κάνει θάλασσα πολιτικές σκατούλες
κι έτσι θα πούμε γρήγορα… έχετε γεια βρυσούλες!!!
*****
Βαγγέλης Χατζημανώλης

                     Απολείπειν ο θεός την Άγκελα
Μισό τρις. ευρώ αποφάσισε το Eurogroup να διαθέσει για να αντιμετωπιστεί η επέλαση του θανατικού στις χώρες της Ε.Ε.
Κι αυτό, ύστερα από ολονύκτιες και ατέρμονες συζητήσεις μεταξύ των χωρών μελών, αφού η Γερμανία διά της Μέρκελ και του Σόιμπλε στύλωσε τα πόδια και αρνήθηκε την έκδοση ευρωομολόγου, το οποίο θα έδινε, ως λένε, τη δέουσα λύση στο πρόβλημα, αλλά και θα έδειχνε την ύπαρξη αλληλεγγύης μεταξύ πλούσιων και ‘’φτωχών’’ ευρωπαϊκών λαών. Με τη στάση της αυτή η Γερμανία επιταχύνει το ξήλωμα του σαθρού ήδη ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Μου θύμισε, λοιπόν, το γνωστό ποίημα του Καβάφη, το οποίο μεταφέρω εδώ επικαιροποιημένο κι ας μου σχωρέσει την ‘’ιεροσυλία’’ ο Αλεξανδρινός.

 
              Απολείπειν ο θεός την Άγκελα

 
Σαν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυχτ’, ἀκουσθεί
Του Eurogroup ο θίασος να περνᾶ
όχι μέ μουσικές ἐξαίσιες, μα μέ φωνές
και απειλές ώς και κατάρες–κραδαίνοντας
την στερνήν απόφασή του
τήν τύχη σου πού ἐνδίδει πιά
τά ἔργα σου πού ἀπέτυχαν
την άκρατην γερμανικήν αλαζονεία σου  
τά σχέδια τῆς ζωῆς σου πού βγῆκαν ὅλα πλάνες
μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν ἕτοιμη ἀπό καιρό, σά θαρραλέα,
ἀποχαιρέτα την, την Ευρώπη, πού φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθεῖς, μην πεῖς πως ἦταν
ἕνα ὄνειρο, πώς ἀπατήθηκεν ἡ ἀκοή σου
μάταιες ἐλπίδες τέτοιες μην καταδεχθεῖς
Σαν ἕτοιμη ἀπό καιρό σά θαρραλέα
σάν που ταιριάζει σε σένα
πού ἀξιώθηκες τις τύχες να ρυθμίζεις
των λαών της γηραιάς ηπείρου,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι ἄκουσε με συγκίνησιν ἀλλ’ὄχι
με τῶν δειλῶν τά παρακάλια και παράπονα,
ὡς τελευταία ἀπόλαυσι τους ἤχους,
τις φωνές, τους λόγους, τα χειροκροτήματα,
ἐξαίσιες παρουσίες, ὄργανα τοῦ ορατού θιάσου,
του Eurogroup
κι ἀποχαιρέτα την, την Ευρώπη πού χάνεις

                                            Κολοκυθιά 
          ( Σατιρική Παρλάτα Βαγ γέλη Χατζημανώλη)

Να δλεια π δεν είχαμι καθιόλ τν ώρα μας να πιρνούμι,

ήβραμι πιχνιδέλ’ καλό απ του πληχτσό να βγούμι!

Μια τσι τουν βγάλαμι καλά πα στου μυαλό τουν κάλου

μουρκάτα τώρα πιάσαμι ι γ’ένας μι τουν άλλου

ντ κουλουκυθιά να παίζουμι, ρουτήματα τσι γέλια

γιατί, γιατί, τσ ούλου γιατί, ξλουμάδις σα μουρέλια.

Γιατί ιδώ τσι οχ’ ικεί; --Εμ πού για; --Έφνα πέρα.

Τσι δώστου φτου απί τν αρχή…κουπανιστό αγέρα.

--Εμ πού να ντ κάνουμι τ Δουμή;--Πιάσι κουρδόν’ τσι τράβα…

--Να ντ κάνουμι…να ντ κάνουμι… να ντ κάνουμι σντ Καράβα.

--Γιατί σντ Καράβα;--Εμ πού για;--Σν Άντισσα πο’χ’ μιϊγ’ντάνια.

--Οχ’ σν Άντισσα.--Ε τότις πού;--Στα Θέρμα πο’χ τσι μπάνια.

--Να ντ κάνουμι…να ντ κάνουμι…στ Βρισά εύτου ν αράξιν.

--Γιατί να ντ κάνουμι στ Βρισά;--Μπας γεν’ σεισμός τσι βλιάξιν!

--Να ντ κάνουμι στα Μιστιγνά που εχ’ τσι παραλία.

--Πε μι, γιατί στα Μιστιγνά τσ οχ’ στουν Προυφήτ Ηλία;

--Προυφήτ Ηλία, τσι γιατί; τσ οχ’ έδιου στα Τσαμάκια;

--Γιατί Τσαμάκια, πιο καλά να ντ πάμι στα Τουκμάκια.

--Να ντ κάνουμι στουν Πασπαλά που εχ’ μιϊγ’ντάν’ να χέζιν.

--Όχ’ Πασπαλά. Μες στουν Ταρλά στου γήπιδου να παίζιν.

--Μες στουν Ταρλά δε γίνιτι, να ντ πάμι στα Πλουμάρια.

--Γιατί Πλουμάρια;--Ε τότις πού;--Μισότουπου…Ταβάρια…

--Τι λες ρε κμπάρι, στου Ταβάρ; Αλλού, στα Σκαλουχώρια.

--Τι Σκαλουχώρ μι λες ρε μλαρ; έδιου θα κάτι στ Μόρια.

--Ντ τύφλα σ ρε, ξέχνα του αυτό, θα ντ κάνουμι στ Νυφίδα.

--Βρε πάνι χέσι έξυπνι, Λουτρά πρους τ Χαραμίδα.

--Κούνια ρε που σι κούναγι! Στ Γέρα ρε στουν Παπάδου.

--Γυαλίζ τς ιγ’τόν’σσας;--Τότις πού;--Σίγουρα στουν Κλαπάδου,

στου Τυραννίδ εύτου κουντά, ι Βέρρους καν’ λεν πλάτις…

--Τι δηλαδή, θαν έβριν βζί καλό…τσι οι Καλλουνιάτις;

--Εμ τι, μουνάχα μι τουν Κύτελη θα’χουμι τα προυτεία;

--Ναι, μα αν’χτή θαν είνι για κλειστή; Αυτό εχ’ σημασία.

--Κλειστή, κατάκλειστ, να κλειστούν τσι να καλουπιράσιν.

--Γιατί κλειστή τσι οχ’ αν’χτή;-- Να στριμουχτούν να σκάσιν.

--Τι λες ρε παλιουρατσιστή, ουλάνοιχτ θα’νι αβέρτα.

--Αχ διαβόλ αλληλέγγυε, να’χιτι σούρτα-φέρτα;

--Αμ τι, δυό πόρτις, που απ τη μιά άμα θα προυτουμπαίνιν,

τσ απ τν άλλ’ π θαν είνι πιο φαρδιά, ούλου να μπινοβγαίνιν!

• 2

--Βρε άσιχτιρ π θα μ πεις αν’χτή, φραχτ θελ’ πουλύ σπουδαίου

φραχτ-παραγάδ…ουλόϊδιου π θα βάλιν στου Αιγαίου!

Αμ τι, θαν είν αμουλαρτοί παντού ν αλουγυρίζιν;

τα φουσκουτά …δε σταματούν ούλου θαν αυγατίζιν!

Ικτός ι κουρουναϊός… βάλλ’ φραχτ τσι σταματήσιν

τσι θέλουμι δε θέλουμι τα σύνουρα θα κλείσιν…

* * *

Μι τέτοια καταγ’νόμαστι τσι τιλειουμό δεν έχιν

τσι κάνιν τ δλειά ντουν μια χαρά εύτοιν’ που μάς κατέχιν.

Του μιλιτήσαν του πιχνίδ γιρά μυαλά μιγάλα

ντ κουλουκυθιά να παίζουμι για να ξιχνούμι τ άλλα…

του Φι-Πι-Α, τουν ΈΝΦΙΑ, συντάξεις τσι αυξήσεις,

ΕΚΑΣ τσ ιπιστριφόμινα τσι ιπιχουρηγήσεις,

δίμηνα, μιρουκάματα τς πείνας, μι τρακουσάρια

τσι νοικιαζόμινα…κουρμιά, μήδι γαδάρ τσι μλάρια,

τα λάδια μας, τα γάλατα που μάς τα ξιφτιλήσαν

πιο ακριβό είν του νιρό έδιετσ π τα καταντήσαν.

Μια ειν η λύσ στου πρόβλημα τσ ίσαμι να του λύσιν

ντ κουλουκυθιά θα παίζουμι να μας… καταδουμήσιν!

Κάθι νησί τσι μια δουμή, ουλνούς θα μάς μαντρίσιν

σπίτια τσι ντάμια τσι χουριά ούλα θα τα γιμίσιν.

Τς Δουμής θα γεν’ του κάγκιλου… ούλα μι μιάς ξιχνιόντιν,

μαυρόασπρα…ξανθόμαυρα μουρέλια θα γιννιόντιν…

Μόλις θα πέφτιν τα ευρώ..τ αγγούρ πλια μπαιν’-βγαιν’ ίσου…

θα μάς καταδουμήσουνι…απί μπρουστά τσι πίσου.

Στου κάτου-κάτου τι πειράζ; Θα λέμι, ποιος τη χαρ μας!

Φιλόξιν’ είμαστι ιμείς. Τιμή μας τσι καμάρ μας!

Σντ κουλουκυθιά που παίζουμι, μια είνι η γ’αλήθεια,

στου πάτιρού…μας ειν αυτά, που λέμι, κουλουτσύθια!

** **** Β.Χ

Κλείνοντας την Αποκριά όχι με κλειστή, αλλά Ανοιχτή Σατιρική Δομή

για όλους. Καλή Σαρακοστή! Φλεβάρης 2020

Vertigo

    Συμπληρώθηκαν χτες 24 χρόνια από τότε που πάθαμε εκείνο το κάζο στα Ίμια και χάσαμε, εξαιτίας λαπάδων πολιτικών, τα τρία παλικάρια μας. Τότε, είχα δημοσιεύσει στο "Ολύμπιο Βήμα" της Κατερίνης το παρακάτω σχόλιο, το οποίο αναδημοσιεύω, πιστεύοντας αφενός μεν ότι είναι επίκαιρο, μιας και ζούμε παρόμοιες καταστάσεις με τους γείτονες - και μακάρι να μη ξαναζήσουμε τα ίδια αποτελέσματα - και αφετέρου ως μνημόσυνο, στους υποπλοίαρχο Χριστόδουλο Καραθανάση, υποπλοίαρχο Παναγιώτης Βλαχάκο, και αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό.

                                                                 Vertigo
     Μπορεί την περασμένη βδομάδα να φάγαμε φάπα σβουριχτή και να γίναμε ρεντίκολο των σκυλιών, ωστόσο, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Γίναμε πιο σοφοί, αφού πλουτίσαμε το λεξιλόγιο μας με ακόμη μια λέξη, η οποία ακούστηκε από το στόμα του Υπουργού μας της Άμυνας. Έπαθε, είπε,"Vertigo" ο κυβερνήτης του μοιραίου ελικοπτέρου μας.
      Τροχάδην λοιπόν εγώ να ψάχνω στα λεξικά, απογοητευμένος σφόδρα μιας και στα σκολειά που πέρασα ουδείς φιλοτιμήθηκε να μου τη διδάξει. Μάταιος κόπος. Η λέξη δεν αναφέρεται στα ελληνικά λεξικά, τουλάχιστο σ' αυτά που είχα στη διάθεση μου. Σκέφτηκα τότε ένα λεξικό λατινικής . Και τη βρήκα. Και κατάλαβα και δικαιολόγησα και τον Υπουργό μας.
Vertigo λοιπόν, πα να πεί απώλεια της συνείδησης, ίλιγγος σκοτοδίνη, ζαλάδα. Μάλιστα !!!
Vertigo ο κυβερνήτης του ελικοπτέρου μας και πάνε στράφι τα τρία παλικάρια μας πληρώνοντας παραλείψεις, ασυνεννοησίες και κουτουράδες κάποιων άλλων.
Vertigo και σκοτοδίνη σίγουρα έπιασε όλους μας από το αναπάντεχο (;) ρεζιλίκι.
Vertigo βέβαια, γιατί δεν μπορεί έστω και υπό την επήρειαν της ταπείνωσης να λες καλύτερο το αιματοκύλισμα με τους μεμέτηδες, χωρίς να σκέφτεσαι τις συνέπειες της επόμενης μέρας.
Vertigo, σαφώς, και ίλιγγος να σε πιάνει βλέποντας τους εθνοπατέρες μας διηρημένους σε εθνικούς μειοδότες και πλειοδότητες, να μιλούν για χαρακίρια και προδοσίες, αρκεί βέβαια να μας πουν πόσοι απ’ αυτούς ντύθηκαν το χακί και υπηρέτησαν την πατρίδα, αυτοί και τα παιδιά τους, και πού, ειδικά πού;
Vertigo βεβαιότατα, γιατί δε μπορεί, απώλεια της συνείδησης είναι να γίνεται απόβαση σε ελληνικό έδαφος και την ίδια ώρα ο επί των εξωτερικών Υπουργός σου να συνεντευξιάζεται σε τηλεοπτικό κανάλι.
Και βέβαια Vertigo είναι το "είπα ξείπα", περί της σημαίας ΚΙ εκείνα τα φαιδρά "δεν την υποστείλαμε μα ... την πήραμε μαζί μας" Ή, την πήρε ο…. αέρας!!!!!
Κι είναι σίγουρα, Vertigo, να σε πιάνει ζαλάδα δηλ., σαν αναλογίζεσαι τους "εκλεκτούς" σου να τρέχουν από καναλίου εις κανάλιον, φλυαρούντες και απαντώντες σε ερωτήσεις και ανοησίες του τύπου "Κύριε Υπουργέ, αν γίνει θερμό επεισόδιο, θα διατάξετε γενική επιστράτευση;"
Vertigo, γιατί έβλεπες τους επιτελείς της άλλης πλευράς, σοβαρούς, αμίλητους, πάλλευκους, να σχεδιάζουν και να βυσσοδομούν εις βάρος μας κι έκανες άθελά σου τη σύγκριση με τους δικούς μας, που τους αλλάζουν κάθε τρεις και μία, κάθε που αλλάζει και το κουβέρνο.
Vertigo, αλλά και σιχαμάρα μαζί, μ' όλους εκείνους τους μεγαλόσχημους δικτατορίσκους των καναλιών και του τύπου, που στο όνομα της κακώς νοούμενης ελευθερίας του τύπου, βγάζουν στη φόρα και τα πλυμένα και τα άπλυτά μας, τα φανερά και τα μυστικά μας και κουβαλούν νερό στο μύλο της Τσιλέρ και του Γιλμάζ. Ομιλούντες μάλιστα με άφατη αγαλλίαση, τονίζουν ότι η εν λόγω χανούμ δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Σκασίλα μας! Σάμπως αυτό τους εμπόδισε να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη.
Vertigo, ίλιγγος, όταν βλέπεις σε εφημερίδα κυριακάτικη να εκτίθεται λεπτομερώς ο πολεμικός σχεδιασμός της Ελλάδας και διερωτάσαι: Μα δεν είναι απόρρητα αυτά; Πώς διέρρευσαν στις εφημερίδες; Και γιατί τα δημοσιεύουμε;
Vertigo σίγουρα, όταν μετά το κάζο, ακούς από επίσημα χείλη λεονταρισμούς του τύπου "θα τους σχίζαμε τα βάρδουλα".
Κι είναι σαφώς Vertigo, απώλεια συνείδησης, όταν ο πρώτος υπεύθυνος δε σου λέει σταράτα ότι μεταξύ πολέμου και ειρήνης προτιμήσαμε το δεύτερο για τους εξής σοβαρούς λόγους ή για κάποιους λόγους που δε λέγονται, μόνο χάνει τη σοβαρότητα του παρουσιαζόμενος ως δεξιότερος των δεξιών και ευχαριστώντας τον πλανητάρχη, λες και δεν ξέρει ότι, αν όχι με τις ευλογίες του τελευταίου, πάντως με την ανοχή του στήθηκε το παιχνίδι εις βάρος μας..
Μα Vertigo είναι εξάλλου, να σε πιάνει ζαλάδα, σαν βλέπεις τους εταίρους σου, Ευρώπη και ΝΑΤΟ να "ποιούν την νήσσαν". Και να θυμάσαι και να λες πόσο δικαιώνεται εκείνο το σύνθημα περί συνδικάτου, του οποίου βέβαια συνθήματος ενταφιασμός υπήρξε η παραπάνω ευχαριστία.
Vertigo γιατί επαλήθευσε η εν λόγω κρίση, για ακόμα μια φορά, εκείνη την κουβέντα περί του ότι είμαστε - φευ- ανάδελφο έθνος!
Και Vertigo, γιατί οι κατά καιρούς υπεύθυνοί μας, ούτε φαίνεται εθνική στρατηγική χάραξαν, ούτε διεθνή ερείσματα εξασφάλισαν, με αποτέλεσμα να βρεθούμε γυμνοί στην ώρα της κρίσης.
Vertigo ακόμα, ίλιγγος και σκοτοδίνη κυρίως τώρα, μια βδομάδα μετά το γεγονός, καθώς διαπιστώνεται ότι εξακολουθούμε να παίζουμε τον ίδιο χαβά και να μη διδασκόμαστε τίποτα από τα παθήματα.
Γι αυτό σας λέω Vertigo, μα πολύ Vertigo.

    Ω  καιροί, ω  ήθη…

Την ώρα που ο αεροπόρος μας, διέσχιζε τον ουρανό της Μακεδονίας και μαζί με το αεροπλάνο του ανέβαζε κι εμάς ψηλά και ριγούσαμε γιορτάζοντας την  πιο πρόσφατη κορυφαία στιγμή της εθνικής μας ταυτότητας, μας βομβάρδιζε η  Υπουργός Εθνικής(!) παιδείας με ένα άνευρο και απίθανο μήνυμα προς την εκπαιδευτική κοινότητα. Ένα μήνυμα που δεν είχε λέξη από εκείνες που σηματοδοτούν την 28^η Οκτωβρίου. Ούτε ΟΧΙ, ούτε  έπος,  ήρωες, Πίνδος,ούτε φασισμός, ναζισμός, εχθροί Ιταλοί, Γερμανοί… Καλά, δεν λέγω  Μεταξάς,  γιατί στο άκουσμα της λέξης οι  μοντέρνοι αυτοβαπτιζόμενοι  ιστορικοί βγάζουν σπυράκια. Ένα μήνυμα που μας τόνιζε ωστόσο, ότι τώρα πια  « η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας» είναι εφικτή, γιατί υπάρχει «η δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών» Να δούμε, λοιπόν ,το φως το αληθινόν κι εμείς οι παλιοί  που στραβωθήκαμε από αναξιόπιστους σαν τον Άγγελο Τερζάκη, το Βενέζη,  το Μυριβήλη,  το Λουκή Ακρίτα, το Σικελιανό, τον  Ε. Παπανούτσο, τον Κωστή Παλαμά, τον Οδυσσέα Ελύτη. Να φωτιστούμε….. ακριβώς όπως, πριν λίγα χρόνια, μάθαμε επιτέλους για το συνωστισμό της Σμύρνης το 22  από μία σοφή κυρία, που μόλις βγήκε από το πανεπιστημιακό αυγό, αντί να πάει σπίτι της να μάθει να φτιάχνει και σμυρναίικα σουτζουκάκια,  μας  έκανε τη χάρη να ξαναγράψει την Ιστορία.

.  Ωστόσο να υπενθυμίσουμε στους επίδοξους αναθεωρητές της Ιστορίας ότι χρονικά η 28η Οκτωβρίου 1940 δεν τοποθετείται «στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», αλλά μέσα στο Β΄Π.Π. που άρχισε το 1939 και τέλειωσε το 1945. Αυτά για το  εμπνευσμένο(!) μήνυμα.

Και,  σιγόντο από κοντά,  ο τέως πρωθυπουργός που μερακλώθηκε και άρχισε το χορό, όχι με κανένα τσάμικο λεβέντικο  που το τραβούσε ίσως η ημέρα αλλά με τραγούδι αποκριάτικο, για να μάθουμε, μέρα που είναι, από πού πιάνεται η αγάπη  και πού κατεβαίνει….

 O tempora, o mores!!!